Beden dismorfik bozukluğu, temelde bir fiziksel kusuru olsun olmasın, veya hafif derecede bir fiziksel kusuru olduğu durumlarda, kişinin bu dış görünümü ile zihinsel olarak aşırı derecede uğraşması ve meşgul olması hali olarak tanımlanabilir.
Burada kişinin görünüşünün normal veya kabul edilebilir normal değerler arasında olmasına rağmen, kendini dikkat çekecek kadar çirkin ya da bedensel olarak kusurlu/çirkin ve/veya eksik hissetmesi şeklinde gelişen bir algılama bozukluğu söz konusudur. Aslında bu hastalık grubuna maruz olan kişilerin bir nevi obsesif (takıntı) duygularına sahip olduğundan da söz edilebilir.
Belirtiler utanç duygusunun arkasına gizlenmiş olduklarından, danışanlar sorulmadıkça belirtileri veya sıkıntılarını açıklamaya çekinirler. Temel olarak hastalar, kendilerini çirkin kabul ederler veya vücutlarını şeklen bozuk veya itici olarak tanımlarlar. Kendileri tarafından algılanan kusurlar başkaları tarafından algılanmaz veya ancak dile getirildiğinde görülen ancak karşısındakini rahatsız etmeyecek basit kusurlardır. Söz konusu vücut bölgesi herhangi bir vücut alanı olabilir.
Hastanın sıkıntıları veya düşünceleri temelde obsessif (takıntılı) hastaların bulguları veya düşünceleri ile benzerlik gösterirler ve zorlayıcıdırlar. Bunlara sıklıkla kaygı bozukluğu da eklenmektedir. Hastalar yoğun bir şekilde vücutlarının beğenmedikleri kısımları ile uğraşırlar. Saat olarak ifade edilmesi gerekirse hastaların yaklaşık yarısında bu süre 3-6 saat arasında olabilmekte, ağır olgularda bu durum günde 8-10 saate çıkabilmektedir.
Tabii bu zihinsel uğraşılara kaygı bozuklukları, depresif düşünceler, utanma duyguları eşlik eder, hastalar buldukları kusurları kapatabilmek için yoğun bir uğraş sarf ederler. Takıntı hastalığından bir fark olarak hastaların bu kamuflaj çabaları sıkıntılarını kısmen de olsa ve geçici olarak azaltabilmektedir.
